TRAILS … Dimitris Tasoudis

Τρέχεις στο βουνό.
Έχεις μια πορεία σχεδιασμένη.
Νέα μονοπάτια, ή μονοπάτια που δεν τα είχες προσέξει.
Μπαίνεις παρορμητικά.
Χάνεσαι.
Έχεις αργήσει.
Προσπαθείς να προσανατολιστείς και τελικά επιστρέφεις.
Ανακάλυψες κάτι καινούριο.

Μια σειρά προσωπικών συνθέσεων από διαφορετικά πλαίσια αλλά και αυτοσχεδιασμοί ή νύξεις σε μουσικούς που μας εμπνέουν.
Θα ακουστούν (κάποια από) τα παρακάτω, σε τυχαία σειρά, χωρίς διάλειμμα:

Liquid, for Bill Evans (and Boston)
Inertia, for Keith Jarrett – Lying citizens, lying governments
The leaf of the poplar (δύο εκδοχές)
The desktop
(Why) miss the past, away
Variation IV (σε ένα θέμα του Λεόντιου Χατζηλεοντιάδη)
Listening to the passing clouds (για τον Νίκο Σιδηροκαστρίτη)
He played in waves (για τον Jon Christensen)
‘Of course, Dimitris’ (για τον John Taylor)
Round table (για τους Lambert, Anouar Brahem, Steve Reich)
με νύξεις στον Pulcinella (Stravinsky, Pergolesi), Tigran Hamasyan-Komitas, Bill Frisell-Keith Jarrett, Brad Mehldau-Bach